hov

1.

is. dan. Kömək. Çataydı elimdən köməyim, hovum; Kəsərdən qalmayan qılıncım, sovum. Aşıq Şəmşir. Yaxınlarla sıx əlaqə yaradılmış, onlardan hov istənilmişdi. Ə. Vəl.. Hova çatmaq dan. – köməyinə çatmaq, kömək etmək, kömək əli uzatmaq, əlindən tutmaq. <Ana:> Xasay, sən ata üzü görməmisən, mən bir üzü gəlin, bir üzü qız səni saxlamışam. İndi böyüyüb hovuma çatırsan? Ə. Vəl..

2.

bax ho, ho-ho. Cütçü hər şeydən bezar və cansız bir səslə hov, hov, hov deyə səslənir, səslənirdi. M. İ..

3.

is. dan. Şişmə, iltihab (yara haqqında). Hov eləmək – şişmək, iltihab etmək. <Kazım Səfərə:> Ola bilər ki, ətin içində sümük qırığı da qalsın. Onun üçün hov eləyir. . Ç.. Hovu çəkilmək – şişi çəkilmək, şişi azalmaq.